KAMČATKA
Geografski polozaj: Kamčatka je ogromno poluostrvo na krajnjem severoistoku Rusije, dužine od preko 1000 i širine koja varira od 200 do 300 kilometara. Nalazi se na najistočnijem delu Rusije, naspram Aljaske i Kanade. Prema istoku od američkog kontinenta je odvaja Barencovo more dok se unutar Azijskog kontinenta sa unutrašnje strane Kamčatke, nalazi Ohotsko more. Na severu je preko Pendzina spojena sa ogromnim Cukotskim poluostrvom.
Zahvaljujuci činjenici da Kamčatka ima sa dve strane mora prostranstva, klima je znatno blaza nego sto je to slučaj sa kontinentalnim delom krajnjeg severa. Zimske temperature se retko spuštaju ispod 20 stepeni, zimi ima mnogo snega, koji se topi u maju i ponovo pada krajem septembra i u oktobru. Kratki letnji period može biti čak veoma topao i do 30 stepeni pojedinih dana na jugu Kamčatke.
Vegetacija je mešavina tundre, listopadnih i četinarskih šuma naročito dobro razvijenih u središnjim i nižim delovima. Obilje vode i reka, od kojih je najznačajnija reka Kamčatka, po kojoj je celo poluostrvo dobilo ime, čini ovaj predeo malo prohodnim, tako da praktično uopšte nema puteva osim centralnog puta kroz poluostrvo u dužini od par stotina kilometara.
Većina naselja je smeštena na obalama okeana uglavnom na ušću reka, gde su se stanovnici bavili lovom na lososa koji iz okeana dolaze da se mreste u reke Kamčatke. Najveće naselje je Petropavlovsk Kamčatskij, gradić sa oko 150-200.000 stanovnika, uglavnom zaposlenih u vojnim postrojenjima i državnim službama. Od raspada bivšeg Sovjetskog saveza stanovništvo Kamčatke je naglo opalo, sa više od milion ljudi na sadašnjih oko 300.000.
Reljef Kamčatke je sačinjen od čitavog niza aktivnih i ugašenih vulkana, čija visina retko prelazi 3000 metara. Između vulkanskih masiva nalaze se prostrane doline, uglavnom potopljene razlivnim vodama sa rekama koje idu ka moru. Mnoštvo aktivnih vulkana uslovljava postojanje dosta toplih termalnih voda, koje se delimično koriste za zagrevanje manjih naselja.